Een simpele vraag, met een even zo simpel antwoord? Dat hangt eigenlijk heel erg van de wensen af.
Het opladen van een elektrische auto is behoorlijk eenvoudig. Meer dan een laadpas is hiervoor niet nodig. Zeker in Nederland werken de laadpassen van de grotere aanbieders bijna overal. Als het opladen een keer niet lukt, dan is het meestal omdat het gaat om een laadpaal voor privégebruik of een zakelijke locatie waar de laadpunten zijn gereserveerd voor medewerkers.
De keuze voor een bepaalde laadpas valt samen met persoonlijke voorkeuren en de bereidheid om een abonnement af te sluiten. Het stroomtarief dat gerekend wordt bij een gewoon publiek laadpunt, ligt tussen de € 0,30 en € 0,40 per kilowattuur. Snelladen kost tussen de € 0,50 en € 0,80 per kilowattuur. Dit hangt uiteraard samen met de prijzen op de energiemarkt, die momenteel erg schommelen. Een geheugensteuntje is dat snelladen ongeveer het dubbele kost ten opzichte van gewoon publiek laden, dit vanwege de hogere achterliggende kosten voor de hardware en installatie.
Inhoudsopgave
Inzicht in de kosten
Alle aanbieders van laadpassen hebben een app. Om te weten wat opladen kost, kan altijd in de app gekeken worden. Vooral in het buitenland is het verstandig om dit te doen, omdat buiten Nederland vaak ook een minuuttarief voor opladen wordt gehanteerd. Lang blijven staan bij een laadpunt, leidt dan onverbiddelijk tot hoge kosten. Door de prijzen op te zoeken, kan vooraf een inschatting worden gemaakt van de kosten voor één laadbeurt en incidenteel worden uitgeweken naar een ander laadpunt.
Verschillende laadpassen
Er zijn tal van aanbieders van laadpassen, bijvoorbeeld Eneco, EVBox, Shell Recharge, Vandebron, Vattenfall. De prijzen liggen niet enorm ver uiteen. Met meer dan 300.000 laadpunten heeft Shell Recharge een van de grootste netwerken, dat komt vooral in het buitenland goed van pas. Vattenfall heeft zelf ook publieke laadpunten en rekent bij het gebruik met de eigen laadpas een lage prijs.
Veel automerken hebben ook een eigen laadpas. Daarmee kan opladen vrij goedkoop zijn. Het is een kwestie van de prijzen vergelijken. Een site als laadpastop10.nl kan hulp bieden. Aangezien vaak niet met een abonnementsstructuur wordt gewerkt, is het altijd mogelijk om meerdere passen aan te vragen en te activeren.
In geval van een zakelijke auto, verzorgt de werkgever of de leasemaatschappij over het algemeen een laadpas.
Starten via de app
Bij een deel van de laadpunten kan de app van de eigen pasaanbieder worden gebruikt om het opladen te starten en te eindigen. Ook snellaadexploitanten als Fastned en Ionity hebben een app. Daarmee is opladen eveneens mogelijk. Dan kan opladen voordelig uitpakken, bij het rijden van veel kilometers en consequent kiezen voor dezelfde aanbieders. Een nadeel is dat er abonnementskosten verbonden zijn om van de gunstigste tarieven.
Als er naar het buitenland wordt gereisd, is het sterk aan te raden om een extra laadpas achter de hand te hebben. Vaak genoeg is een laadpas het enige betaalmiddel bij een gewoon publiek laadpunt.
De achterkant van het opladen
Bepaalde aanbieders rekenen bij iedere laadsessie een starttarief, terwijl andere aanbieders maandelijkse kosten hanteren. Om de redenen daarachter wat beter te begrijpen, zijn de drieletterige afkortingen MSP en CPO belangrijk. Mobility Service Provider en Charge Point Operator. De eerste levert de laadpas, de tweede beheert de laadpunten. Bij het starten van het opladen met een laadpas, hoort een maandelijkse factuur met daarop alle kosten voor het opladen. Deze wordt gestuurd door de MSP. Op zijn beurt betaalt de MSP ook de CPO, voor de stroom die is afgenomen voor het opladen. Degene met een laadpas betaalt niet uitsluitend voor de stroom, maar krijgt daarbovenop kosten in rekening gebracht voor het gebruik van de laadpas.
In veel gevallen is één laadpas genoeg. Voor veelrijders zijn er handigheidjes om van de laagste tarieven te profiteren. De uiteindelijke keuze zal vooral gebaseerd worden op de verwachte kosten voor het opladen. Maar eigenlijk liggen de prijzen niet enorm ver uiteen.
