De kosten voor opladen moeten geen verrassing zijn. Zeker niet nu de tarieven per aanbieder behoorlijk kunnen verschillen.
Inhoudsopgave
Laadpas als standaard
De meeste mensen gebruiken een laadpas of een laaddruppel voor het opladen van een elektrische auto. Dat is hartstikke handig en werkt in Nederland bij vrijwel alle publieke laadpunten. Jarenlang kostte opladen bij een gewoon laadpunt € 0,30 tot € 0,50 per kilowattuur. Voor snelladen lag het tarief tussen € 0,60 en € 0,80. De gebruikte laadpas maakte hierin weinig verschil.
Apps steeds gebruikelijker
Inmiddels lopen de prijzen voor opladen verder uiteen. Bij de Tesla Supercharger zijn die zelfs afhankelijk van het moment van de dag. Een vuistregel voor wat opladen kost bestaat niet langer. Gelukkig zijn er handige apps om de goedkoopste aanbieder te vinden.
Steeds vaker biedt ook de aanbieder van de laadpaal de mogelijkheid om via de app af te rekenen. Er wordt dan betaald aan de Charge Point Operator (CPO). De partij die over de laadpassen en laadsleutels gaat komt er niet aan te pas, dat is de Mobility Service Provider (MSP). De laadpas kan dus op zak blijven, want niet zelden biedt een CPO aantrekkelijke tarieven.
Europese regelgeving over prijstransparantie
De Europese Unie is het programma Fit for 55 gestart. Dat is een pakket met klimaatmaatregelen. Daaronder vallen ook regels rondom laadpunten.
De laadpaaldichtheid moet behoorlijk gaan toenemen, het is de bedoeling om langs de Europese snelwegen te zorgen voor snelladers om de 60 kilometer. Dat is niet het enige. Er wordt ook werk gemaakt van prijstransparatie. Nog voor het laden van start gaat, is er inzicht in de voor opladen kosten. De betalingswijze maakt geen verschil. Of dat met een app is, via een qr-code op de paal gaat, de oude vertrouwde laadpas wordt gebruikt, of met een gewone betaalpas wordt afgerekend. Want ook dat is de bedoeling, zorgen voor zoveel mogelijk verschillende betalingsmogelijkheden. Zodat ook iedereen zonder laadpas of zonder de juiste app geen problemen bij het opladen ondervindt.
Meer concurrentie en flexibele oplaadprijzen
De laadopties nemen toe. Laadpunten zijn overal en nergens te vinden. Steeds vaker ook op de grotere parkeerterreinen van bijvoorbeeld bouwmarkten en winkelcentra. Dat kan wel eens gunstig uitpakken voor de prijzen voor opladen. Nu al zijn er een paar aanbieders met flexibele oplaadprijzen, maar dat neemt naar verwachting alleen maar toe. Ook al omdat in de Europese regelgeving het volgende vermeld staat: “De prijzen moeten redelijk zijn en mogen niet hoger zijn dan de gemaakte kosten vermeerderd met een redelijke winstmarge.”
Er valt natuurlijk te twisten over wat een redelijke winstmarge zou horen te zijn, maar het is hoe dan ook een goede aanleiding om (ook) een tariefstructuur aan te bieden waarbij de dynamische energieprijzen zoveel mogelijk worden gevolgd.
Conclusie
Het is oppassen om niet teveel te betalen voor opladen bij publieke laadpunten, maar dankzij prijstransparantie is verandering op komst. Door inzicht te bieden in de kosten, wordt de keuze voor een goedkopere aanbieder vereenvoudigd.
